Stanislav Szukalski.Netflix Polski artysta Stanisław Szukalski był w wieku 80 lat i mieszkał w Granada Hills, na zachodnim krańcu doliny San Fernando niedaleko Los Angeles, kiedy został ponownie odkryty w 1971 roku. To było niespodziewane. Jak historia jest opowiedziana w Netflix Walka. Życie i utracona sztuka Szukalskiego, lokalny kolekcjoner Glenn Bray, który przypadkowo podniósł starą książkę o twórczości Szukalskiego i szybko popadł w obsesję, odkrył, że stojący za nią mężczyzna mieszkał w odległości jazdy samochodem.
Okazało się też, że Szukalski był mówcą i cieszył się publicznością. Bray zaczął więc zapraszać innych artystów, przyjaciół z lokalnej undergroundowej sceny komiksowej, aby usiedli i posłuchali przemówienia starego artysty. Jedną z tych osób był George DiCaprio, który przyprowadzał ze sobą swojego młodego syna Leonarda. Pewnego dnia Szukalski zabrał rodzinny egzemplarz monografii i dodał inskrypcję dla dziecka. Ostrzeżenie, zapisał na okładce książki. Proszę nie dorastaj zbyt szybko.
Zapisz się do newslettera Braganca’s Arts
Rady, które prawdopodobnie nie zostały uwzględnione. Niemniej jednak Leonardo DiCaprio, podobnie jak wielu innych, nadal interesował się Szukalskim, nawet długo po śmierci artysty w 1987 roku. Aktor jest znanym kolekcjonerem rzeźb Szukalskiego i przyczynił się do finansowania retrospektywy jego pracy w Muzeum Sztuki Laguna w 2000. Teraz służy jako producent wraz z ojcem w filmie dokumentalnym - the work of director Irek Dobrowolski-który opowiada o niespokojnym życiu Szukalskiego i skomplikowanej pracy. 
Plakat dla Walka: życie i utracona sztuka Szukalskiego , ukaże się 21 grudnia w serwisie Netflix.Netflix
Rzeźby i rysunki Szukalskiego były dramatyczne, monumentalne, surrealistyczne. Tytuł filmu pochodzi od jednego z jego najbardziej znanych dzieł – napiętej, żylastej ręki z orlim głowami wyłaniającymi się z czubków palców – ale też zastępuje nadrzędny temat jego życia. Urodzony w Warcie w 1893 roku, w dzieciństwie podróżował między Polską a Chicago (w pierwszym przypadku studiował sztukę na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w drugim zaprzyjaźnił się jako nastolatek z przyszłą legendą scenarzysty, Benem Hechtem). Powstało coś z rozdwojonej osobowości. Niektórzy opisują go jako czułego, zachęcającego; inni mówią, że był stoicki i zimny. Jego wybryki jako artysty – tak naprawdę jako antyartysty, krytykującego każdą instytucję, która stała mu na drodze – sprawiły, że stał się popularną paszą w lokalnej prasie, gdzie przyjął postać enfant terrible.